Başka bir gece.Ve ben balkonda oturmuş ayı izliyorum.Yanındaki yıldızı görüyorum ve yıldızın neden onun tam yanında durmadığını merak ediyorum.Birazcık kaysa hemen yanına gelebileceğini düşünüyorum.Sonra diyorum ki onlar birbirlerine milyonlarca ışık yılı uzaklıkta.Sen aklıma geliyorsun.Seninle çok uzak olduğumuzu düşünüyorum ama ay ile yıldızın çok yakın olduklarını düşünebiliyorum.Onlara göre de biz çok yakınız.
Her zaman yaptığım gibi şarkı söylüyorum.Bazen o şarkıyı söylerken bir yıldız kayıyor ve ben seni diliyorum.Eğer burada olsaydın o şarkıyı sana söylerdim.Sen öbür taraftasın.Ayın gökyüzünü ikiye böldüğü yerdesin..Seninle aramızda onlarca kilometre var.
Ama seni görmem için kilometrelerce gelmem gerekmiyor.Gözlerimi kapatıyorum ve sen oradasın.Anılarımdasın.Bana gülümsüyorsun.Etraf çimenlik sen varsın ben sana doğru yürüyorum.Sen beni görüyorsun.Gelirken bana gülümsüyorsun.Ben sana el salıyorum.Güneş benim yüzüme çarpıyor.Büyük ihtimalle saçlarımın sarı kısımları parıldıyor.Sen beni güzel buluyorsun.Yanına geliyorum ve sen ellerini koyacak yer bulamıyorsun.Ben gerginlikten çok konuşuyorum sen ise konuşamıyorsun.Birbirimizin gözlerine bakamıyoruz.
Eski zamanlardan başka bir anı daha.Sen benim yanımda uzanıyorsun.Ben yan dönüp sana bakıyorum ve sana aşık oluyorum.Sonra kafamı gökyüzüne çeviriyorum.Hava çok güzel.Gökyüzünde bir tane bile bulut yok.Sen yanımdasın.
Sonra bir gün elini tutuyorum.O an elinin sıcaklığını hissederken kalbimin atışını kulaklarımda duyuyorum.Ve o an biliyorum ki evrendeki her şey sana yöneliyor.Eline bakıyorum,birde benimkine bakıyorum.Gerçekten güzel ellerim var diyorum.
Sonra olaya başkası karışıyor.Ben sana aşık olmaya başlarken eski sevdiklerimden birisi benim aklımı karıştırıyor.Bir gün beni bekliyor.Etrafın çam ağaçlarıyla dolu olduğu çok güzel bir ormanda,güneş batarken güzel gölgeler bıraktığı bir zamanda.
Ben elimde çantam o yanımda beraber konuşarak toprak yolda yürüyoruz.Etrafta çamlar ağaçlar gülüp koşuşturan çocuklar var ama ikimizde birbirimize bakıyoruz.Suskunluk bile garip gelmiyor.O orada ,yanımda duruyordu.Tabi onu hayatım boyunca çok sefer görmüştüm.Ama orada dururken o kadar güzeldi ki.Her şey dursun istedim.Hiç bir şeyin bir daha değişmemesini istedim.Eğer orada o şekilde durmaya devam etseydi, o kadar güzeldi ki.Eğer hayatım bir film sahnesi olsaydı ve o beni sevseydi o an birbirimize söylememiz gerekirdi.Benimde onun boynuna sarılmam ve onu öpmem gerekirdi.Seni unuturdum.Sonra 'Son' derdik ve mutlu bir şekilde hayatımıza devam ederdik.Ama öyle olmadı çünkü benim kalbimde artık o değil sen vardın,onun aklında da ben değil başka kız vardı.Birbirimizi sevmiyorduk.Benim için iyi olan kim bilmiyordum ama onun yanına o gün çok yakışıyordum.Bu senden vazgeçmem için yeterli bir sebepti.
Sonra bu gün bakıyorum da güneş,onun güzel saçları,şirin gülümsemesi,çam ağaçları,ıhlamurların kokusu,eğlenen çocukların kahkahası.... hiç biri beni senden vazgeçirememiş.Hiç bir şey sana ilaç olamamış.Sen dışında.Kendi içinde beni bitirmen benimde seni bitirmem için en büyük neden olmuş.
