Senin hakkında iyi şeyleri listelemeye başladığım taslaklarda duran yazıyı göreceğim.Bakacağım.Ne kadar az yazabilmişim diyeceğim.Devam ettirememişim.Ama kötü yanlarını yazmaya kalksam yerler yetmez diye düşüneceğim.
Aramızda olanlar aklıma gelecek.Güzel diyeceğim.Ama senden sonra tanıştığım insanlara senden bahsedemeyeceğim.Daha eskilerinden bahsederim ama senden bahsetmem için zaman geçmesi gerekir çünkü her seferinde kalbimin üzerine oturan o büyük ağırlığı atmam lazım.
Bazen şarkılar,bazen arkadaş muhabbetleri bazende filmler gönderiyor o ağırlığı.Bazende o ağırlığı tekrar yerine koyanlarda onlar oluyor.Mesela bir kaç gün evvel sinemadaydım.Kimse gelmemişti yanımda.Tek başıma gitmiştim.Mısırımı alıp oturdum ve soluma baktım.Orada seni düşündüm.Film başlamadan önce gösterilen fragmanlara seninle yorumlar yapabilmek istedim.Filmde espiri yapıldığında dönüp gülüyor mu acaba diye bakacağım kişi sen ol istedim.Orada Tom Cruise savaştı.Ben seni düşündüm.İkinci yarıya katlanamadım.Eve geldiğimde arkadaşım aradı.Film nasıldı? diye sordu.Güzeldi dedim.Ama sorsanız hiç sevmezdim o tarz filmleri.Sadece arkadaşım filmi anlattırmak zorunda kalmasın diye öyle dedim.Çünkü ben seni düşünmekten filmi izlemedim.Filme bakmaktansa yanımda ki boş koltuğa baktım.Bir ara uykum geldi kendi koluma yaslandım.Mısırımı bitiremedim.Önümdeki kıza verdim.Sen olsaydın sen yerdin.Kaçırdın güzelim mısırı.
O gün ilk defa yalnız olduğumu fark ettim.Yanımda arkadaşlarım yok muydu?Vardı.Ama senin doldurmanı istediğim bir boşluk vardı.Sen doldurmadın o boşluğu.Arkadaşlarımla doldurmaya çalıştım.Dolmadı.Onlarda uğraşmadılar doldurmak için.
Sinemadan devam edeyim.Hatta dünde bir filme gittim.Kız kanserdi,çocukta kanserdi.Birbirlerine delicesine aşklardı.Ve en kötüsü çocuk ölüyordu filmde.İkinci yarının onuncu dakikasından itibaren ağlamaya başladım.Susamadım.Sen olsan dalga geçerdin.Ne ağlıyorsun kızım?Kendine gel diye küçümserdin.Bende yanında sağlam durmak için uğraşırdım.Ama bilirdim sende duygulanmış olurdun film için.Çıkışta bana sarılırdın.Ağlamazdın ama bilirdim üzülmüş olurdun.Belki aklına beni kaybedebileceğin gelirdi.Biraz daha üzülürdün.
Bir gün ben daha sana aşık olduğumu yeni kabullendiğim sırada arkadaşımla bir parkta oturuyorduk.Ben o parkı çok seviyordum çünkü ben seninle bir keresinde sorun yaşamıştım ve parka oturmuştum.Göklere bakıp dua etmiştim.Sonra sen bana çok iyi davranmıştın.Hatta sonradan öğrendim ki orası arkadaşımın annesinin eskiden oturduğu evin yeriymiş.Ev yıkılmış oraya park yapılmış.Benim için daha uğurlu oldu orası.Hep orada senden bahsettim.Emin ol oradaki çınar ağacı senin hakkındaki her şeyi biliyor.
Evet bu hikayenin daha güzel bitmesini isterdim.Onu çok güzel bir şarkıyla bütünleyerek anlatmak,herkesin dinlediklerinde özeneceği bir aşk hikayesi olsun isterdim.Her kız bunu ister.Ame gerçekler bu değil.Üzgünüm.
