Çarşamba

Bu ölmekle, kalbini alıp sol tarafından sökmekle geçecek gibi değil.Ben diyorum seni bitirdim.Seni teker teker parçaladım, seni yağmura atıp orada yaktım, sen diyorum nasıl hala içimde en canlı halinde ayaktasın.Bu nasıl bitmemişlik bu nasıl bir hayatıma tutunmak hayret ediyorum.Nasıl hala gözlerimi kapadığımda kendimi senin yanında hissederim.Nasıl kokunu hatırlamak için saatlerce boş duvarları izlerim ben cevabını sen ver.

Bu benim hatalarımı anlamamın bilmem kaçıncı günü.Her hatamın üstüne bir hata daha yaptım.Gelip sorsan pişman mıyım bilmek ister misin?Sen artık benim hakkımda ne bilmek istersin ya da ne bilmek istemezsin ben hiç bir şey bilmiyorum.Ben yine bir uçurumun eşiğinde sana bakıyorum.Sen ise beni bakışlarınla sonsuz karanlığa gömüyorsun.Bunun hakkı ben miyim?

konuş benimle.susman hiç bir işe yaramaz.susman beni kolilere koyup üstüne kırılacak yazmakla eşdeğer bunu sana şimdi söylüyorum.sen susarsan ben biterim bunu sen bana hiç söylemedin.

sana anlattım aslında.Biraz baksaydın gözlerime,bende güzel olan her şeyi anlattım sana.bende güzel olan her şeyle baktım çünkü sana.yemin ederim sana yüzünün her santimini ezbere biliyorum.her hareketini hafızama kazıdım.kirpiklerinin nasıl güzel dağınık olduğunu düşünürken 6 milyon kere dağıldım.Bilemezsin çünkü bilmek istemezsin.

ben boşlukolan her yere seni koyuyorum haberin yok.güldüğünde yanağında beliren gamzende uyuyorum geceleri bundan da haberin yok.haberin yok hiç bir şeyden.

neyse
kirpiklerinden öpüyorum.