Ben seninle uyandım.Sanki yıllar önceydi.

Bir kaç gün öncede  gördüm seni.Karşılaştık bi yerde.Mekan önemli değil.Ben seni aradım.sen ise benim orda olduğumu bilip gelmiyordun.Ben yanına usulca yaklaştım.başta saçlarını gördüm sonra o hep giydiğin sweatshirtünü gördüm.Korkarak omzuna dokundum ve işte her şeye rağmen karşımdaydın.Aynı boy aynı koku aynı hisler..
Bana bakıyorsun ama böyle kırgınsın gözlerin aynı.Aynı kahverenginin tonu ama aynı bakmıyorlar.Çok kırgınlar hem de çok.Ellerini nereye koyacağını bilemiyorsun.Bense o kadar eminimki kendimden sana sarılıyorum.Dediğim gibi kokun aynı.Kafanı boynuma gömdüğünü hissediyorum.Sonra gözlerinin içine bakarak özrümü diliyorum.Neden özür dilediğim hakkında hiç bir fikrim yok sana bir şey yaptığımı hatırlamıyorum.Sadece sevdim ben seni ve ben sana bunu söyleyemeden sen önyargılarını ,korkularını alıp gittin bense burda arkandan bakarak kaldım.İşte karşımdasın ve özrümü diliyorum.Affedebilecek misin?
Elimi tutuyorsun anlıyorum artık hiç bir şeye yer yok bizim aramızda.Sadece sen ve ben.Beni dışarı sürüklüyorsun ve hızlıca oradan uzaklaşıyoruz.Sonra ben burnumda senin kokun tek başıma uyanıyorum.
Eğer birgün karşılaşırsan beni yolda görürsen beni üzme.Ne olduğunu bilmiyorum ama içimi acıtan şeyler var sabah seninle uyanmamı gerektiren gece uyuyana kadar seni düşünmemi sağlayan.eğer karşılaşırsak ve sen bana o aynı kahverengi gözlerinle bakarsan ben çok kötü olurum biliyor musun?Gözlerim dolar.Seni özlerim hem de çok.