.Bir anda senin fotoğrafını gördüm.Çok mutlusun eğleniyorsun.Kameraya çok güzel gülümsemişsin.Her zamanki gülümsemen.Hani bir zamanlar bana baktığın o gülümseme.Hiç unutmadım.Günlerdir fotoğrafını görmemiştim.Çok özlediğimi bu yüzden fark etmemişim.Kalbimin seninle çarptığını unutmuşum.
Seni en son görüşümü hatırladım.Gülüşünü en son görüşümü hatırladım.Denk gelmiştik.Sanki Tanrının bana ilk ve son hediyesiydi o an.Sen beni görene kadar neşeliydin.Beni görüp sustun.Hep ben konuştum sen ise kafa salladın.Dediğin her şeye güldüm.Şimdi o an nasıl aşık olduğumu anladım.Sen ise aklından bile geçirmedin benim sana aşık olduğumu.Sonra gittin.Odadan çıkarken yağmur çok yağıyordu.Islanıp üşütme diye bağırdım işte bu sana son sözüm oldu sana.Benim sana görüşürüz deme fırsatım bile olmadı.
Ben sana konuşurken gözlerime bile bakmamıştın.Gözlerin bana bakmamaya yemin etmiş sanki.bana bakmamaya yemin eden gözlere ,size yemin ederim 1 saniye gözümü ayırmadan ölene dek bakabilirdim.
Arkasını dönüp yağmura çıktı.Benim onu en son görüşüm buydu.Daha sonrada hiç konuşmadık zaten.Hiç birlikte gülmedik.Daha sonrasında ben senin adını bile duymadım.
O günden sonra benim yanımda hiç olmadı benim başıma çok fazla şey geldi.
Sonra ben bir hafta sonra senin olmadığın yerde gelip durdum.Aynı değildi.Hiç bir zamanda aynı olmayacaktı.
Şimdi sen benden gözlerini hep kaçırdığın için ben kimsenin gözlerinin içine bakamıyorum bir bildiği vardır diyorum.Bilipte bakmamıştır bana.
Çarşamba
Salı
Ben seninle uyandım.Sanki yıllar önceydi.
Bir kaç gün öncede gördüm seni.Karşılaştık bi yerde.Mekan önemli değil.Ben seni aradım.sen ise benim orda olduğumu bilip gelmiyordun.Ben yanına usulca yaklaştım.başta saçlarını gördüm sonra o hep giydiğin sweatshirtünü gördüm.Korkarak omzuna dokundum ve işte her şeye rağmen karşımdaydın.Aynı boy aynı koku aynı hisler..
Bana bakıyorsun ama böyle kırgınsın gözlerin aynı.Aynı kahverenginin tonu ama aynı bakmıyorlar.Çok kırgınlar hem de çok.Ellerini nereye koyacağını bilemiyorsun.Bense o kadar eminimki kendimden sana sarılıyorum.Dediğim gibi kokun aynı.Kafanı boynuma gömdüğünü hissediyorum.Sonra gözlerinin içine bakarak özrümü diliyorum.Neden özür dilediğim hakkında hiç bir fikrim yok sana bir şey yaptığımı hatırlamıyorum.Sadece sevdim ben seni ve ben sana bunu söyleyemeden sen önyargılarını ,korkularını alıp gittin bense burda arkandan bakarak kaldım.İşte karşımdasın ve özrümü diliyorum.Affedebilecek misin?
Elimi tutuyorsun anlıyorum artık hiç bir şeye yer yok bizim aramızda.Sadece sen ve ben.Beni dışarı sürüklüyorsun ve hızlıca oradan uzaklaşıyoruz.Sonra ben burnumda senin kokun tek başıma uyanıyorum.
Eğer birgün karşılaşırsan beni yolda görürsen beni üzme.Ne olduğunu bilmiyorum ama içimi acıtan şeyler var sabah seninle uyanmamı gerektiren gece uyuyana kadar seni düşünmemi sağlayan.eğer karşılaşırsak ve sen bana o aynı kahverengi gözlerinle bakarsan ben çok kötü olurum biliyor musun?Gözlerim dolar.Seni özlerim hem de çok.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)