yakından sevmeyi unutmuşum.Sevdiğinin yanında nefesini hissetmek nedir bilmez olmuşum.Ben dokunmadan sevenlerdendim oysaki.Sevgimi belli edemeyenlerden.Ne kadar değiştim!Basite indirgedim her şeyi.Kalbimi hissetmez oldum.
Dün dedim ki biz aynı şarkıyı sevdik onunla.Bunun ne kadar önemli olduğunu bilir misiniz..Belkide uzun zamandır hissetmediği bir şekilde bir şeyler hissetmesi.Kalbinin ilk defa eskisi gibi saf ve temiz çarpması.Belkide masumiyetliğe ilk geri dönüşü gittiğinden beri.
Sevdaya en son dokunuşumda sevdiğime hiç dokunmamştım oysaki.Belkide en büyük marifetim ve pişmanlığım buydu.Dokunmadan sevmiştim işte.Eli elime bir saniye yaklaştığında üç gün uyumamıştım.Ben ona hiç dokunmamıştım.Ezbere bildiğim yüzünü hiç okşamamıştım.Belkide öyle olması gerekiyordu.Tanrı bilirmiş kulunu.Belkide öyle olsa hiç unutamazdım onu.
Gözleri gözlerime değdiğinde konuşamazdım.yüreğimin sesinden kulaklarım duymaz olurdu.Uzun zaman oldu bunu yaşamayalı.Sevilmeyeli ne uzun oldu.
Göre göre hata yaptım.Bile bile sevdim.Uzattım da ellerimi boş kalacağını bilerek.Peki şimdi ne yapacağım.Sevecek miyim onu.Beni sevmeyeceğini bilerek.Yoksa onu koyacak mıyım diğerleiyle aynı kefeye.
